Pérez Villaamil, pintor romántico internacional

Nado en Ferrol en 1807, Pérez Villaamil é un dos paisaxistas máis importantes da pintura española do século XIX e sen dúbida o máis importante pintor galego na primeira metade de dito século. O seu estilo é o da época, o romanticismo, cunhas paisaxes envoltas en certo misterio, cunha luz tenue que contrasta coas sombras e cos interiores precisos que evocan a grande admiración que os románticos tiñan pola idade media e a súa arquitectura.
En Madrid xa de neno, loitou en 1823 contra a reinstauración do absolutismo en España polo fei Fernando VII, sendo por iso apresado ata 1830. Viaxou logo a Puerto Rico e, de novo en España, coñeceu o pintor escocés, tamén paisaxista, David Roberts, que exercería unha grande influencia nel. Robert viaxou a Exipto donde debusou paisaxes exóticos de dito país e de Nubia.
Na década dos trinta a sorte de Pérez Villaamil cambiou, pois empezaron os éxitos: foi nomeado académico de San Fernando e participou na fundación do Ateneo de Madrid, expresión da libertade anhelada nuns tempos donde o liberalismo aínda non estaba afianzado en España. Coñeceu a José Zorilla, quenlle dedicou "La noche de invierno". Máis tarde foi nomeado Cabaleiro da Orden de Isabel a Católica e viaxou por Ëuropa: París, Londes, Holanda, donde se deu a coñecer con éxito. A Francia de Luis Felipe de Orleáns lle concedeu a Lexión de Honra e, en 1844 foi nomeado en España Cabaleiro da Orden de Carlos III. Director da Real Academia de San Fernando, a finais da década dos corenta viaxa a Galicia e morre en Madrid en 1854, como case todos os románticos, relativamente xoven.
Sobre Pérez Villaamil hai unha amplia bibliografía; que eu saiba, 15 obras dedicadas a súa figura e obra.